فكر گناه

بعضي ها فكر ميكنند كه فكر كردن به گناه چيز زياد مهمي نيست بلكه مهم انجام ندادن آن است.اما آنها اشتباه بزرگي ميكنند و با اين شيوه خود را دو دستي تقديم شيطان ميكنند، زيرا در واقع اين فكر كردن است كه وسوسه ميآورد و موجبات ارتكاب گناه را پيش ميآورد. اگر يوسف پيامبر به گناه فكر ميكرد و آن گناه را در فكر خويش مجسم ميكرد و ميگفت كه فكر كردن زياد مهم نيست ، به طور حتم مورد رحمت پروردگارش قرار نميگرفت. او نفسش را پاك پرورش داده بود و به همين خاطر توانست از امتحان الهي پيروز و سربلند بيرون آيد.به قول معروف از كوزه همان ترآود كه در آن است. اگر در كوزه آب باشد، آب بيرون ميدهد اما اگر چركاب باشد ، همان چركاب بيرون ميدهد. در مورد نفس آدمي هم چنين است. ما نميتوانيم از يك طرف فكر هر گناهي را در ذهن خويش مرور كنيم و از طرف ديگر در مرحله عمل پاك بمانيم. حتي اگر در مرحله عمل هم بخواهيم ،نميتوانيم پاك بمانيم. زيرا براي پاك ماندن بايد از همان اول جلوش را گرفت. هر چيزي را ببينيم ، بشنويم ، تصور كنيم ، اما در عين حال انتظار و ادعاي پاكي داشته باشيم ، به همين خاطر است كه مدام مرتكب گناه ميشويم و نميتوانيم در برابر شيطان مقاومت كنيم. اين يكي از حقه هاي كثيف شيطان ملعون است. يوسف چطوري از گناه دور ماند زيرا او قبلا حتي فكرشم نميكرد. اين خيلي مهم است ، او قبلا حتي فكر آن گناه را هم نيمكرد. به همين خاطر بود كه پاك ماند و عملا توانست شيطان را شكست دهد . اين مقدار پاكي و رشد نفس ماست كه موقعيت ما را نزد خدا مشخص ميكند . اگر به اندازه كافي نفس خويش را پرورش نداده باشيم ، نفس ما ضعيف خواهد بود و توانايي و شايستگي ورود به بهشت را نخواهيم نداشت. اين قانون خداست. خدا هم بر مبناي همين قانون قضاوت خواهد كرد . پس بايد حتي فكر گناه را هم نكرد. تو ميتواني از همين امروز افكار وسوسه انگيز را مردانه و به طور جدي بر خود تحريم كني . مطمئن باش بعد از مدتي اثرش را خواهيد ديد و مورد رحمت پروردگار خويش قرار خواهيد گرفت.اقامه نمازهاي پنجگانه تمرين عاليي است براي پاكي نفس . همه گناهها از وسوسه شروع ميشود. اگر شما هر چيزي را ببيني و تصور كني و بشنوي ؛ دو دستي كنترل خويش را به شياطين سپرده اي و خود را كامل در اختيار آنان قرار داده ايد و اين هم يعني بدبخت شدن براي هميشه.

[24:31] وقل للمؤمنت يغضضن من ابصرهن ويحفظن فروجهن ولا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها وليضربن بخمرهن على جيوبهن ولا يبدين زينتهن الا لبعولتهن او ءابائهن او ءاباء بعولتهن او ابنائهن او ابناء بعولتهن او اخونهن او بني اخونهن او بني اخوتهن او نسائهن او ما ملكت ايمنهن او التبعين غير اولي الاربة من الرجال او الطفل الذين لم يظهروا على عورت النساء ولا يضربن بارجلهن ليعلم ما يخفين من زينتهن وتوبوا الى الله جميعا ايه المؤمنون لعلكم تفلحون

[24:31] و به زنان باايمان بگو که نگاه خود را مهار کنند و نجابت خود را حفظ نمايند و هيچ قسمتي از اندام خود را آشكار نكنند، مگر آنچه لازم است. بايد سينههاي خود را بپوشانند و اصول لباس پوشيدن را در حضور ديگران رعايت كنند، غير از شوهرانشان، پدارانشان، پدرشوهرانشان، پسرانشان، پسران شوهرانشان، برادرانشان، پسران برادرشان، پسران خواهرانشان، زنان ديگر و خدمتكاران يا كاركنان مرد كه ديگر تمايل جنسي ندارند، يا بچههايي كه بالغ نشدهاند. و هنگام راه رفتن طوري قدم برندارند تا برخي از اعضاي بدنشان را تكان دهند و نمايان سازند. همه شما به خدا توبه كنيد، اي ايمان آورندگان، باشد كه موفق شويد.*