ترس و اميد

اين دنيا آزمايشي است كه براي ما طراحي شده است. خداي مهربان طبق بخشش بي پايانش فرصت ديگري به ما داد تا كه خود را به او نزديك كنيم و فقط او را عبادت كنيم. شيطان هم براي اثبات ادعايش از حقه هاي مختلف بهره برده و به گمراه كردن مشغول است. يكي از حربه هاي موثر شيطان ترس است. شيطان به قربانيهايش القا ميكند كه تنها راه مقابله با ترس و نا اميدي اندوختن اشياء دنيوي است. به همين خاطر اكثريت مردم دنيا در پي جمع كردن مال دنيا هستند. تاجري كه زماني با يك ميليون تومان زندگيش را اداره ميكرد حالا داراي يك ميليارد تومان است ولي هنوز احساس كمبود ميكند. شيطان به او القا ميكند كه اين مقدار كم است و بايد بيشتر جمع كرد. شايد تعجب كنيد كه چنين فردي با اين همه ثروت هنوز احساس امنيت نميكند او پيش خود فكر ميكند كه اگر زماني به بيماري صعب العلاجي دچار شود چه كار كند؟ اگر روزي خانه اش را از دست دهد چه كار كند؟!!
بنابراين او به سمت اندوختن چندين خانه ديگر سوق داده ميشود. هر چقدر كه پيش ميرود و ثروتش بيشتر ميشود احساس امنيتش كمتر شده و در نتيجه مجبور به انبار كردن اندوخته هاي بيشتري ميكند تا كه در روز مباداي فرضي خود بتواند سريع از دست رفته ها را جايگزين كند. در حالي كه خداي مهربان به او دستور ميدهد كه قسمتي از مال خود را به عنوان كمك به نيازمندان بدهد. اما او به علت محكم كاري و ترس از آينده نميتواند اين كار را انجام دهد. او نيمتواند خود را راضي كند كه بايد مقداري از ثروت خود را به عنوان زكات به نيازمندان بدهد. اين ترس است كه شيطان به افكار پيروانش القا ميكند. اين ترس كه در تمام افراد جامعه ما در سطوح مختلف وجود دارد در ميان افراد مشهور به مذهبي شديدتر است.زيرا مذهب در جامعه ما به نوعي همان مذهب مشركين است (فقط با سبكي جديد و فريبنده). مذهبيون ما به جاي خدا از مقدسين طلب كمك ميكنند. كساني كه از پرستش خدا سر باز ميزنند و به جاي خدا از مقدسين و مال دنيا و ... كمك ميخواهند شيطان بر آنان مسلط ميشود و انواع حيله ها را بر سر آنان اجرا ميكند و در نهايت عذاب خدا بر آنان نازل ميشود و نسل جديدي جايگزين آنان ميشود. اين سنت خداست سنت خدا قابل تغيير نيست.
مرحله بعدي در مسلك شيطان بعد از ترس نا اميدي است. يك تاجر تمام اموال خود را در يك آتش سوزي از دست ميدهد. يك فرد ديگر تمام خانواده اش را طي يك تصادف از دست ميدهد اينها همه آزمايش خداست. در اين حالت دو راه پيش روي مصيبت ديده وجود دارد:

راه اول: اينكه فرد قبول كند همه موارد پيش آمده به اراده خدا بوده است و درك كند كه هيچ چيزي بدون اراده و اجازه خدا انجام نميگيرد و قبول كند كه خدا از اين مصيبت او بي اطلاع نيست و از تمام ماجرا به طور كامل خبر دارد. در اين حالت فرد از خدا طلب كمك ميكند و به سوي خدا توبه ميكند و تقاضاي بخشش گناهان گذشته اش را ميكند و با خدا محكم عهد مي بندد كه در مسير زندگي خود بازنگري انجام هد. او بايد با اطمينان قلب مطمئن باشد كه خدا قادر است تمام از دست داده ها را به او بر گرداند و حتي دو برابرش را. مومنين اينجوري عمل ميكنند و اين بهترين اميد است. اميد به خدا براي بخشش و مهرباني.

راه دوم: اين راه پيشنهاد شيطان است. شيطان به فرد نا اميد وسوسه ميكند كه همه چيز تمام شده است. او مشكل را بزرگ ميكند و فرد نا اميد را به طور كامل نا اميدتر ميكند شيطان با دروغهاي بزرگ به فرد ميگويد كه ديگر راهي وجود ندارد و اين پايان كار است و راه برگشتي وجود ندارد.شيطان به فرد مالباخته و يا جانباخته و يا مريض وسوسه ميكند كه بزودي در معرض بي آبرويي و نداري قرار ميگيري و به او وسوسه ميكند كه بزودي در معرض تمسخر همكاران و دوستان و خانواده قرار ميگيرد. اگر اين وسوسه هاي شيطان از طرف فرد نا اميد جدي گرفته شود در آنصورت اين ترس در ذهن او كم كم به يك مشكل بزرگ تبديل ميشود و حتي او را به سمت خود كشي سوق ميدهد و يا ممكن است فرد براي بازگشت آنچه كه از دست داده است (مال دنيا و يا خسارت جاني) به سمت راهي غير منطقي سوق داده شود. ديگر فرد براي بازگشت از دست داده هر كاري ميكند دزدي ميكند رشوه ميگيرد و .....


خداي بزرگ در قرآن ميفرمايد كه مومنان به خدا هيچ نگراني و ترسي ندارند.

[2:155] ما مسلما، شما را با ترس، گرسنگى، از دست دادن پول، جان و محصولات امتحان خواهيم كرد. به صبوران بشارت بده.
[2:156] هرگاه به مصيبتي دچار شوند، مي گويند: "ما متعلق به خدا هستيم و به سوي او بازمي گرديم."
[2:157] اينان سزاوار رحمت و نعمت هايي از جانب پروردگارشان شده اند. اينان از هدايت شدگانند.

مومنان ايمان دارند كه مصيبتهاي پيش آمده با اطلاع خداست و آزمايش است و در قبال اين مصيبت خود را گم نكرده و راه غير منطقي انتخاب نميكنند.او ايمان دارد كه گرداننده همه امور خداست.

[4:78] هر جا كه باشيد، مرگ شما را در بر خواهد گرفت، حتي اگر در قصرهاي مستحكم زندگي كنيد. هرگاه اتفاق خوبي برايشان رخ دهد، مى گويند: "اين از جانب خداست،" و چون اتفاق بدي برايشان پيش آيد، تو را مقصر مى دانند. بگو: "همه چيز از جانب خدا مى آيد." چرا مردم تقريبا همه چيز را غلط استنباط مي کنند؟
[4:79] هر اتفاق خوبي كه براي تو رخ دهد، از جانب خداست و هر اتفاق بدي كه براي تو پيش آيد، از جانب خود توست. ما تو را به عنوان رسول نزد مردم فرستادهايم.* و خدا به عنوان شاهد كافي است.

اميد از طرف خداست ولي نا اميدي از طرف شيطان است. دل بستن به خدا به ما اميد ميدهد. كساني كه از رحمت خدا نا اميد ميشوند نشان ميدهند كه واقعا به خدا ايمان ندارند و ايمان آنان فقط حرف است.

[15:56] او گفت: "کسي از رحمت پروردگارش نوميد نمي شود، مگر گمراهان.

بعضي مواقع فرد به علت سهل انگاري و وسوسه شيطان بر خود ظلمي انجام ميدهد. ممكن است به علت وسوسه شيطان دوران مفيد خود را به عياشي گذرانده باشد. ممكن است در اين مدت ضررات فراواني (جسمي روحي علمي) به خود زده باشد. ممكن است در اين مدت به علت هوسراني دچار بيماري مهلكي شده باشد. اينها آزمايش خداي يگانه است اگر فرد ميخواهد كه به طرف خدا برگردد راه باز است و خدا او را خواهد پذيرفت. بنابراين راه را نبايد تمام شده فرض كرد. مومنان هيچوقت از رحمت خدا نوميد نميشوند. لطف خدا بي انتهاست.

[39:53] اعلام کن: "اي بندگان من که از حد گذشته ايد، هرگز از رحمت خدا نوميد نشويد، زيرا خدا همه گناهان را مي آمرزد. اوست عفوکننده، مهربان ترين."
[12:87] "اي پسران من، برويد يوسف و برادرش را بياوريد و هرگز از موهبت خدا نااميد نشويد. هيچ كس از موهبت خدا نااميد نمي شود، جز كافران."


معمولا عدم ايمان به خدا ما را به نوميدي متمايل ميكند زيرا دل بستن به كسي و يا چيزي به غير از خدا نوميدي است. درمان غير قابل درمانترين بيماري هم براي خدا كاري ندارد.


[2:165] با اين حال، برخي از مردم معبوداني را همتاي خدا قرار مي دهند و به آنها چنان عشق مي ورزند كه گويي خدا هستند. كساني كه ايمان دارند بيش از هر كس، به خدا عشق مي ورزند. اگر فقط ستمكاران مي توانستند خود را هنگام روبرو شدن با عذاب ببينند، آنگاه متوجه مي شدند كه تمام قدرتها فقط متعلق به خداست و عذاب خدا هيبت انگيز است.

اگر شما فكر ميكنيد كه خدا نميتواند به شما كمك كند به آيه زير نگاهي بيندازيد:

[22:15] اگر كسي تصور كند كه خدا نمي تواند او را در اين دنيا و در آخرت حمايت كند، بگذار تا كاملا به (خالق خود در) آسمان رو آورد و (اتكاي خود را از ديگران) قطع كند. در آن هنگام خواهد ديد كه اين نقشه و روش هرچه را كه باعث نگراني اوست، برطرف مي سازد.

تنها راه نجات از نوميدي و ترس پناه بردن به خداست. پناه بردن به خدا نه كسي ديگر. شما راه مستقيم را پيش گيريد و به خدا دل ببنديد و غير از او را وسيله فرض كنيد مطمئنا خدا آينده شما را به خير ميكند.

[41:30] كساني كه اعلام مي كنند: "پروردگار ما خداست،" سپس زندگي پرهيزكارانه اي را در پيش مي گيرند، فرشتگان بر آنها فرود مي آيند: "شما نه ترسي داشته باشيد و نه اندوهي. شادمان باشيد از خبر خوشي كه بهشت به شما وعده داده شده است.

مشكل شما هر جقدر هم كه بزرگ باشد بهتر است كه به خدا اعتماد كنيد و فقط به او دل ببنديد. همه آسمانها و زمين متعلق به خداست او هر كاري ميتواند انجام دهد بهتر است كه بنده خوب خدا ايوب را الگوي خود قرار دهيم زماني كه شيطان ايوب را گرفتار مي کند.

[38:41] به ياد آور بنده ما ايوب را. او پروردگارش را صدا كرد: "شيطان مرا به درد و رنج دچار كرده است."
[38:42] "پاي خود را به زمين بزن. چشمه اي تو را نوشيدني و شفا خواهد داد."
[38:43] ما خانواده اش را، دو برابر، به او بازگردانديم. چنين است رحمت ما؛ تذكري براي خردمندان.