دروازه سرزمين شيطان
شيطان خوب ميداند كه تنها گناه غير قابل بخشش شرك است و به همين خاطر او سعي ميكند تا كه ما را وارد اين حيطه كند او تا آدمي را وارد مرحله شرك نكند ول كن نيست. به همين خاطر تمام پيامبران وظيفه داشته اند تا كه مارا از اين حيله آگاه كنند. يكي از مواردي كه به عنوان دروازه شرك محسوب ميشود طاغوت يا سركشي است. طاغوت از طغي گرفته شده است و به معناي سركشي و زياده روي و لبريزشدن است.
[16:36] ولقد بعثنا في كل امة رسولا ان اعبدوا الله واجتنبوا الطغوت فمنهم من هدى الله ومنهم من حقت عليه الضللة فسيروا في الارض فانظروا كيف كان عقبة المكذبين
[16:36] ما براي هر جامعه اي رسولي فرستاديم، مي گفت: "خدا را بپرستيد و از پرستش هرگونه بتي اجتناب کنيد." پس از آن، بعضي را خدا هدايت کرد، در حالي که بعضي ديگر به گمراهي محکوم شدند. در زمين بگرديد و عاقبت تکذيب کنندگان را ببينيد.
اجتناب و دوري از طاغوت از اولين دستورات پيامبران بوده است. طاغوت دروازه شرك است زيرا از اين طريق شيطان ما را به محوطه شرك وارد ميكند. در حقيقت كسي كه از طاغوت دوري نكند به طور اتوماتيك و خود به خود وارد سرزمين شرك خواهد شد. در اينجا بهتر است قبل از هر چيزي معناي طاغوت را روشن كنيم و ببينيم كه شيطان چطوري ازاين حيله حرفه اي براي مشرك شدن ما استفاده ميكند.
طاغوت يا " سركشي " در حالت كلي به دو نوع تقسيم ميشود :
1- دوست داشتن و عشق بيش از حد :
شما اگر كسي و يا چيزي را از خاصيتهايش (مثل زيبايي توانايي و ...) مستقل بدانيد به طور اتوماتيك به او گرايش پيدا ميكنيد و در نهايت و بعد از مدتي اين دوست داشتن به عشق بيش از حد مبدل ميشود. در طول تاريخ عشق بيش از حد به مقدسين و پيامبران و امامان در نهايت به پرستش آنان منجر ميشد.شيطان ملعون از طريق اين حقه خيلي ها را در طول تاريخ دچار شرك كرده است و آنان را بدبخت كرده است و اين حقه تمام تاريخ بوده است.
[2:165] ومن الناس من يتخذ من دون الله اندادا يحبونهم كحب الله والذين ءامنوا اشد حبا لله ولو يرى الذين ظلموا اذ يرون العذاب ان القوة لله جميعا وان الله شديد العذاب
[2:165] با اين حال، برخي از مردم معبوداني را همتاي خدا قرار مي دهند و به آنها چنان عشق مي ورزند كه گويي خدا هستند. كساني كه ايمان دارند بيش از هر كس، به خدا عشق مي ورزند. اگر فقط ستمكاران مي توانستند خود را هنگام روبرو شدن با عذاب ببينند، آنگاه متوجه مي شدند كه تمام قدرتها فقط متعلق به خداست و عذاب خدا هيبتانگيز است.
در قرن حاضر طاغوتهاي ديگر بوجود آمده است عده اي بيش از حد به جشنها پارتي ها فستيوالها عشق پيدا كرده اند. عده اي ديگر شيفته روءسا و رهبران خود هستند.عده اي ديگر شيفته مد روز هستند. تمام اينها طاغوت است . و در نهايت شيطان آنان را وارد سرزمين خود (شرك) ميكند. حتي عشق بيش از حد نسبت به همسر و فرزندان آنان را به طاغوت بدل ميكند.
[8:28] واعلموا انما امولكم واولدكم فتنة وان الله عنده اجر عظيم
[8:28] بدانيد که پول و فرزندان شما امتحاني هستند و اينکه خدا صاحب پاداشي است عظيم.
[3:14] زين للناس حب الشهوت من النساء والبنين والقنطير المقنطرة من الذهب والفضة والخيل المسومة والانعم والحرث ذلك متع الحيوة الدنيا والله عنده حسن المءاب
[3:14] لذت هاي دنيوي، از قبيل زنان، داشتن فرزندان، انباشته هاي طلا و نقره، اسب هاى تربيت شده، چارپايان و محصولات زراعتي براي مردم زيبا جلوه داده شده است. اينها ماديات اين دنياست. جايگاهي به مراتب بهتر نزد خدا در نظر گرفته شده است.
عشق بيش از حد نسبت به چيزي باعث ميشود كه به او دل بسته شود در نتيجه كم كم جاي خدا را در دل شما ميگيرد. اگر شما بيش از حد به مشروب علاقه منديد كم كم و يواش يواش جاي خداي شما را ميگيرد. اگر شما بيش از حد به فيلم سينمايي علاقه منديد كم كم جاي خداي شما را ميگيرد بطوريكه بعد از مدتي حاضريد نماز نخوانيد تا كه فيلم سينمايي را از دست ندهيد.حاضريد فلان سريال را از دست ندهيد اما نماز نخوانيد . عشق بيش از حد نسبت به چيزي شما را وارد مرحله طاغوت ميكند كه مرحله بعد از طاغوت شرك است.
وسوسه شيطان -------> طاغوت ------- > شرك
2- ترس و نفرت بيش از حد :
اينبار شيطان ملعون آن ور سكه را هدف قرار ميدهد. اگر شما نسبت به چيزي و يا كسي نفرت و ترس بيش از حد داشته باشيد در اين صورت دچار طاغوت شده ايد و در نهايت منجر به شرك ميشود. تمام جنگها و خونريزيهاي تاريخ به علت نفرتها و ترسهاي بيش از حد بوجود آمده است.
[4:77] الم تر الى الذين قيل لهم كفوا ايديكم واقيموا الصلوة وءاتوا الزكوة فلما كتب عليهم القتال اذا فريق منهم يخشون الناس كخشية الله او اشد خشية وقالوا ربنا لم كتبت علينا القتال لولا اخرتنا الى اجل قريب قل متع الدنيا قليل والاءخرة خير لمن اتقى ولا تظلمون فتيلا
[4:77] آيا توجه كردهاي که به آنان گفته شد: "لازم نيست بجنگيد؛ کافي است نماز بخوانيد و زکات بدهيد." سپس، چون جنگ بر آنان مقرر شد، چنان از مردم ترسيدند که از خدا ترسيدند، يا حتي بيشتر؟ و گفتند: "پروردگار ما، چرا اين جنگ را بر ما تحميل کردي؟ اي کاش مدتي ما را مهلت دهي!" بگو: "ماديات اين دنيا پوچ است، در حالي که آخرت براي پرهيزكاران بسيار بهتر است و شما هرگز از كوچك ترين بى عدالتي رنج نخواهيد برد."
قمار و مشروب نوعي طاغوت هستند كه در نهايت منجر به شرك ميشوند. كسي كه قمار ميكند با باختن مال خود ترس و كينه اي بيش از حد در او بوجود ميايد كه در نهايت منجر به طاغوتهاي ديگر ميشود و بالاخره او وارد سرزمين شرك خواهد شد.
[5:91] انما يريد الشيطن ان يوقع بينكم العدوة والبغضاء في الخمر والميسر ويصدكم عن ذكر الله وعن الصلوة فهل انتم منتهون
[5:91] شيطان از طريق مسكرات و قمار مي خواهد ميان شما دشمني و نفرت ايجاد كند و شما را از ياد خدا و نماز بازدارد. پس آيا خودداري مي كنيد؟
ترس ابزار شيطان است زيرا ترس بيش از حد نسبت به چيزي خود نوعي طاغوت است و اين طاغوت بالاخره شما را وارد مرحله شرك ميكند.
[3:175] انما ذلكم الشيطن يخوف اولياءه فلا تخافوهم وخافون ان كنتم مؤمنين
[3:175] اين روش شيطان است كه ترس را به ياران خود القاء مى كند. از آنها نترسيد و درعوض از من بترسيد، اگر مؤمن هستيد.
به همين خاطر خداي مهربان توانا ميفرمايد شيطان را پرستش نكن. البته كمتر كسي مستقيما شيطان را پرستش ميكند شايد در دنيا تعداد اندكي باشند كه اعلام كنند شيطان را پرستش ميكنند. اما منظور از خدا اين بوده است كه شيطان است كه مارا وادار به سركشي ميكند و در نهايت وارد سرزمين شرك ميكند در اين حالت پرستش شيطان شروع ميشود. پرستش شيطان به معناي اطاعت از وسوسه هايش و عدم اجتناب از طاغوت است.
[36:60] الم اعهد اليكم يبني ءادم ان لا تعبدوا الشيطن انه لكم عدو مبين
[36:60] اي فرزندان آدم، آيا من با شما عهد نبستم كه شيطان را نپرستيد؟ كه او سرسخت ترين دشمن شماست؟
[34:40] ويوم يحشرهم جميعا ثم يقول للملئكة اهؤلاء اياكم كانوا يعبدون
[34:40] در روزي كه او همه آنها را احضار كند، به فرشتگان خواهد گفت: "آيا اين مردم شما را مي پرستيدند؟"
شما در نظر بگيريد قماربازي كه همسرش مريض است و احتياج به دكتر دارد در اين حالت او مشغول قمار و يا شبگردي است به جاي اينكه او خود همسرش را به بيمارستان ببرد از همسايه اش ميخواهد كه همسرش را به بيمارستان برساند زيرا كه خود او مشغول است !!!!
حالا شما تصور كنيد اين فرد چقدر به قمار و يا شبگردي علاقمند شده است كه قادر به كنترل نفس خويش نيست و قادر نيست نفسش را راضي كند تا همسرش را به بيمارستان ببرد و آن را به همسايه اش و يا به فردا پس فردا موكول ميكند.
كسي كه معتاد است در زماني كه مشغول مصرف است اگر بچه اش را هم بكشند نميتواند دست از مصرف بردارد زيرا معتادي او از مرحله طاغوت گذشته و وارد سرزمين شرك شده است.كسي كه معتاد است فقط فكر ميكند دارد لذت ميبرد لذت او فقط وسوسه شيطان است كه جنها به او القا ميكنند.
[34:40] ويوم يحشرهم جميعا ثم يقول للملئكة اهؤلاء اياكم كانوا يعبدون
[72:6] 'انسان ها از طريق جن ها قدرت مي جستند، ولي آنها اينان را به مصيبت بيشتري دچار کردند.
[22:12] يدعوا من دون الله ما لا يضره وما لا ينفعه ذلك هو الضلل البعيد
[22:12] او در كنار خدا معبوداني را در حد پرستش قرار مي دهد كه هيچ قدرتي ندارند تا نفع و ضرري به او برسانند؛ چنين است گمراهي واقعي.
[22:13] يدعوا لمن ضره اقرب من نفعه لبئس المولى ولبئس العشير
[22:13] او چيزي را شريك قرار مي دهد كه بيشتر به او ضرر مي رساند تا منفعت. چه مولاي بدي! چه همنشين بدي!
[24:39] والذين كفروا اعملهم كسراب بقيعة يحسبه الظمءان ماء حتى اذا جاءه لم يجده شيءا ووجد الله عنده فوفه حسابه والله سريع الحساب
[24:39] و اما كساني كه كافر هستند، اعمالشان مانند سرابي است در صحرا. شخص تشنه فكر مي كند كه آن آب است، اما هنگامي كه به آن مي رسد، مي فهمد كه چيزي نيست و درعوض، خدا را آنجا مي يابد، تا جزاي كامل اعمالش را بدهد. خدا دقيقترين حسابرس است.
در نهايت بايد گفت كه دوست داشتن چيز خوبي است و لي به اندازه و هر چيزي هم راهي دارد. هر چيزي در دنيا وسيله اي است براي رسيدن به خدا. ولي وسيله را بايد درست استفاده كرد. اگر وسيله درست استفاده نشود به يك طاغوت بدل ميشود و در نهايت شما وارد سرزمين شرك ميشويد.مال دنيا وسيله اي است براي رسيدن به خدا . ولي اگر شما به آن دل ببنديد و عشق بيش از حد نسبت به او داشته باشيد و از آن به فقرا و مساكين نبخشيد كم كم به طاغوت بدل ميشود و در نهايت مشرك از دنيا ميرويد. پيامبر وسيله اي است براي اينكه ما به حرفهايش گوش كنيم و راه راست را پيدا كنيم اما اگر ما بخواهيم از او طلب كمك كنيم و به او دل ببنديم در نهايت به طاغوت بدل شده و يواش يواش وارد سرزمين شيطان ميشويم.
شما تصور كنيد هيچ چيزي بدون خدا لذت بخش نيست . اگر بزرگترين كره آسماني را هم به شما نشان دهند و بگويند كه اين ساخته خدا نيست بلكه ساخته شيطان است و يا خودبخود بوجود آمده است به شما لذتي نخواهد داد بلكه در عوض ترس و رعب را در دل شما بوجود خواهد آورد. خداست كه به زندگي ما معنا و مفهوم ميبخشد و آنوقت از زندگي لذت ميبريم.
[13:16] قل من رب السموت والارض قل الله قل افاتخذتم من دونه اولياء لا يملكون لانفسهم نفعا ولا ضرا قل هل يستوي الاعمى والبصير ام هل تستوي الظلمت والنور ام جعلوا لله شركاء خلقوا كخلقه فتشبه الخلق عليهم قل الله خلق كل شيء وهو الوحد القهر
[13:16] بگو: "چه كسي پروردگار آسمانها و زمين است؟" بگو: "خدا." بگو: "پس چرا غير از او مولاياني قرار مي دهيد كه قدرتي ندارند كه حتي به خودشان نفع يا ضرري برسانند؟" بگو: "آيا كور مانند بيناست؟ آيا تاريكي مانند روشنايي است؟" آيا غير از خدا معبوداني را يافتهاند كه مخلوقاتي نظير مخلوقات او آفريدند، تا جايي كه نتوان دو خلقت را از هم تشخيص داد؟ بگو: "خدا خالق همه چيز است و اوست واحد، بلندمرتبه."
[4:120] يعدهم ويمنيهم وما يعدهم الشيطن الا غرورا
[4:120] او به آنها وعده مي دهد و آنان را اغوا مى كند؛ آنچه شيطان وعده مى دهد، خواب و خيالي بيش نيست.
[35:5] يايها الناس ان وعد الله حق فلا تغرنكم الحيوة الدنيا ولا يغرنكم بالله الغرور
[35:5] اي مردم، وعده خدا حقيقت است؛ بنابراين، فريب اين زندگي فرومايه را نخوريد. با تصورات باطل از خدا منحرف نشويد.
[30:7] يعلمون ظهرا من الحيوة الدنيا وهم عن الاءخرة هم غفلون
[30:7] آنها فقط به چيزهاي اين دنيا كه براي آنها قابل ديدن است اهميت مي دهند، در حالي كه به كلي از آخرت غافل هستند.
اما چطوري ما از طاغوت (دروازه سرزمين شرك) اجتناب كنيم ؟
به همين خاطر خداي مهربان كتابهايي با پيامبران نازل كرده است كه اين كتابها فرقانها و ميزانهايي در آن است. ما بايد با اين فرقان و ميزان (ترازو) خود را از طاغوت دور نگه داريم. فرقان و ميزان همان قرآن است كه از طرف خداي مهربان براي هدايت ما نازل شده است. مثلا خداي توانا در كتاب ميزان و فرقان (قرآن) اعلام كرده است كه نبايد بين رسولان خدا فرقي قائل شويم.
[2:285] ءامن الرسول بما انزل اليه من ربه والمؤمنون كل ءامن بالله وملئكته وكتبه ورسله لا نفرق بين احد من رسله وقالوا سمعنا واطعنا غفرانك ربنا واليك المصير
[2:285] رسول به آنچه از جانب پروردگارش بر او نازل شد، ايمان آورده است و هم چنين مؤمنان. آنها به خدا، فرشتگان او، كتاب آسمانى او و رسولان او ايمان دارند: "ما هيچ فرقى ميان رسولان او نمي گذاريم." آنها مى گويند، ما مي شنويم و اطاعت مي كنيم.* پروردگار ما، ما را ببخش. سرنوشت نهايى به سوى توست."
خداي مهربان اعلام ميدارد كه بين رسولان خدا فرق قائل نشويد حالا شما هي بگوييد محمد سيد المرسلين است . در اين حالت به اين ميزان خدا توجه نكرده ايد و دچار طاغوت شده ايد و سرانجام شما را دچار شرك ميكند.
خداي مهربان در كتاب فرقان اعلام ميدارد كه عشق بيش از حد نسبت به كسي نداشته باشيد حالا شما هي صبح تا غروب عاشق و شيفته علي باشيد در اين حالت دچار طاغوت شده ايد و در نهايت به شرك منجر ميشود.
خدا فرموده كه ما علي الرسول الا البلاغ المبين (وظيفه رسول فقط ابلاغ پيام است). حالا شما برويد و به رسول دل ببنديد و از او كمك بخواهيد در اين حالت دچار طاغوتي وحشتناك شده ايد و در نهايت وارد سرزمين شرك خواهيد شد.
